''Masumiyet'' insana, çocukluk yıllarında miras kalabilen tek duygu.Kalabilen diyorum çünkü, ne yazık ki geçen yıllar ve yaşanan olaylar,bu duygunun insan kalbinde barınmasına izin vermiyor.Ama tabii bu genellemeler dışında kalan bazı güzel insanlar da var.Belki de ''Kadın'' dizisi tüm eleştirdiğimiz yanları bir tarafa, bu yüzden hala bu kadar özel.Ancak, bu konuda imza niteliği taşıyan karakter,Ceyda,Arif ve Bahar.Her insan gibi belli defolara sahip olmalarına rağmen;karşılarına çıkan türlü problemlerle savaşırkem her daim iyilikten yana olmayı başarabilmiş bu üçlü.
Bu konuda özellikle Ceyda ve Arif'in topluma örnek olabilecek niteliklere sahip olduğunu düşünenlerdenim.Ceyda ve Arif insanoğlu'nun, ego savaşlarında yenilmemek adına, sıklıkla sınıfta kaldığı ''dürüstlük'' sınavında hep başarılı.Bunun en önemli sebebi de sanırım,''maskesiz'' olmaları.Bugüne kadar ne Ceyda ne de Arif, toplumun yaftalamalarına maruz kalmamak için,kendini perdelemedi.Nitekim,kurgunun dışına çıkıp;çevremize ufak bir göz gezdirdiğimiz vakit, bu tarz onlarca görebiliyoruz.Bu da bir yaşam şekli ve korunma mekanizması.Saygı duyarım, ancak benlik bir durum değil.Çünkü ben,insanın yaşanmışlıklardan ve dolasıyla da defolardan oluştuğuna inanlardanım.Hiç kimse mükemmel değildir.Mükemmel insan, yoktur.Sadece tüm yaşamışlıklarına rağmen iyi veya kötü olmayı,''seçen insan vardır.Hikayenin, başından beri,bu sebeblerden ötürü ''Arif'ciyim''.Ve hikaye nereye evrilirse,evrilsin.Öyle de kalacağım.Sarp ve Arif arasındaki en keskin fark da bu bence.Biri,tüm yaşananlara rağmen,''çocukluk masumiyeti''korumayı başarmış; diğeri yaşananları dayanak göstererek,''çocukluk masumiyeti'' ile çoktan vedalaşmış iki karakter var, karşımızda.
Bahar'ın mevcut durumuna ayrı bir parantez açmak istiyorum.Çünkü, içinde bulunduğu durum gerçekten bir insan için dayanması en zor sınavlardan.Yıllarca,çocukların için,yaşadığın mutlu anlara tutun.Binbir, çeşit zorlukla boğuş,tam geleceğe doğru yeni bir atmaya karar vermişken;toprağa gömdüğün eski defterler,yazdığından bambaşka sayfalarla çıksın, karşına.Kim olsa, ciddi bir bocalama evresine girer.Bence şu an o, da tam böyle bir süreç yaşıyor.Zira ne içinde bulunduğu ruh hali, ne de kaldığı o ev, sağlıklı karar vermek için uygun bir ortam.Sarp'ın geçmişinin ucunun bir şekilde Arif'e değeceğini düşünüyordum.Ama bu benim beklediğimden de ağır oldu.Bu işin ucu nereye varacak bilemiyorum.Ancak, bu olay ile Bahar ve çocuklarının mahalleye dönüşü için bir yol açılacak gibi geliyor bana.Bekleyip göreceğiz hikayenin gidişatını.EMEKLERE SAĞLIK.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder