GÖZDEN KAÇIRDIKLARIMIZ-KADIN 61.BÖLÜM

İnsan,tüm hayatı boyunca mutlu olmak çabalar,durur.Gün sonunda ise birçoğumuzun payına mutsuzluk düşer.Arif ve Ceyda ikilisi de payına sürekli mutsuzluk düşenlerden.Bu konuda kaderleri gerçek anlamda ortak.Özellikle iki karakteri bu bölüm hayranlıkla izledim.Arif ve Bahar'ın yaşanılanlardan sonra geldiği durum malum.Ancak,tüm kırıklıklarına rağmen çocuklara davranışında en ufak bir değişiklik olmadı.Bu bile ne kadar özel bir karakter olduğunun göstergesi.Düşünüyorum, Sarp ile yer değiştirmiş olsalar;Sarp aynı şekilde davranabilir mi?Çok merak ediyorum.Nacizane fikrim,davranamayacağı yönünde.Zira,hiç onun kalemi işler değil bunlar.Tarlabaşı'na gelişi ve Saray Apartmanı'na yerleşmesinin temelinde de ne yazık ki hırs var.Şahsen fazla kalabileceğini sanmıyorum.Çünkü bugüne kadar alıştığı konfordan çok uzak.Bahar ile yolları ayrıldığından beri ikisinin hayatında da çok şey değişmiş.Artık aynı noktadayken bile farklı yönlere bakıyorlar.Tüm bunları Arif ile Bahar yeniden birlikte olsun diye söylemiyorum.Sakın yanlış anlamayın.Benim yapmaya çalıştığım şey,bir durum tespiti.Hoş bunca olandan sonra Arif ile Bahar'ın yeniden birlikte olabileceklerine inancımda sıfırlandı,o ayrı bir konu.

Gerçek dostluk nedir? Ya da daha doğru bir ifade ile gerçek dost diye kime nedir?İnsan hayatı boyunca,zorluklar karşısında defalarca tökezler.Bazen,bu zorluklar sırtına yük olur.Gücü tükenir.İşte böyle zamanlarda,ona uzanacak bir dost eline ihtiyaç duyar.Bana sorarsanız,Saray Apartmanı'nın büyüsü de buradan geliyor.İnsan her seyredişinde o eski dostlukları,anımsıyor.Yaşanılanların ayrı düşürdüğü Ceyda ve Bahar nihayet barıştı.Ben onlara''Can Kardeşler'' diyorum.Öyle sahiciler ki insana mutluluk aşılıyorlar insana.

EMEKLERE SAĞLIK...