GÖKYÜZÜNÜ KAYBETMEK-ERKENCİ KUŞ 38.BÖLÜM

Birini sevmek,iki insanın tüm farklıklarına rağmen bir arada kalmayı;bu farklılıklara rağmen ortak bir rüya görmeyi başarabilmektir.Gerçek aşkın yolu da tam buradan gerçer.Yaşanılan imkansızlıklar ve ortaya çıkan farklılıklar,kalplere tohum olarak düşen bu duyguyu besler.İki sevdalı kalp arasında ışık saçan köprüler kurar.Romantik komedi türünündeki hikayelerin,insanları sarıp sarmayan büyüsü de buradan gelir ve iki insan arasındaki bu duygu onun kılavuzdur.Dolayısıyla hikayelerdeki karakterlerin bu ruha uygun hareket etmesi gerekir.Aksi halde hikayelerde anlamsız sapma ve savrulmalar yaşanıyor.Yazılan her sahneye ve bunun için verilen emeğin her bir zerresine sonsuz saygı duyuyorum, orada hiçbir sıkıntı yok.Ancak özellikle romantik komedi türünde izlediğimiz karakterlerindeki bu savrulma,seyirciyi hikayeden uzaklaştırıyor.Erkenci Kuş'un dün akşam izlemiş olduğumuz bölümü karakterlerdeki bu savrulmadan ötürü;son derece durağan ve renksizdi,bana göre.Sürelerden dolayı,hikayelerde yaşanan tıkanıklığı anlıyorum.Zaten burada sorun,karakterlerin mutlu ya da mutsuz yazılması değil.Elbette,hikayenin doğal akışı içinde ayrılıklar da olacaktır.

Ama dün akşam izlediğimiz bölümdeki Can ve Sanem bambaşka iki karakterdi.Hikayenin en başında beni bu dünyaya çeken bu iki karakteri bir masal kahramanı titizliğinde yazılmış olmasıydı.Ama ne yazık ki dün izlemiş olduğumuz bölümde,birkaç sahne hariç bu durumun kırıntısını göremedik.Hikayenin bu bölümün, Leyla ve Emre üzerinden götürülmüş olmasına hiçbir itirazım yok.Ki iki karakterde benim en çok sevdiklerimden.Ama onların evlilik hazırlıkları yüzünden Can ve Sanem'in bu duruma gelmesi fazlsıyla garip.İnsanın aklına o sahneleri izlerken;bu ikili bir bunca zaman birbirine nasıl tahammül etmiş,demek geliyor.Tüm bunlar bir tarafa hikayede 39.bölüm itibarıyla yeni bir sayfa açılıyor.Ne yalan söyleyim,çok heycanlıyım.Bir an önce 39.bölüme geçebilir miyiz,lütfen? :=)EMEKLERE SAĞLIK.