Her aşk farklı bir ruh taşır benliğinde. İşte tam da bu yüzden her sevdanın yolculuğu kendine özgüdür. İşte tam da bu yüzden ilişkinin nasıl ilerleyeceğine ancak ve ancak birbirini seven iki kalp karar verir.İki sevdalının aynı yolda yürüyebilmesi; sevdiğinden gelebilecek hüzüne de en az mutluluk kadar gönüllü olması ile mümkündür. Çünkü ,aşk içinde mutluluk gibi hüzün, acı ve ayrılığı da barındırır. Hissedilen acı ve onun sebebi olan ayrılık, varlığı süresince , hem sevdayı hemde ona ortak olan sevdalıları büyütür. Çünkü, sadece kaybetme korkusu insanı kendisi ile yüzleştirip; sevdiklerinin kıymetini bilmeyi öğretir insana. Can ve Sanem içinde bu sürecin kapıları 39.bölüm itibarıyle açıldı. Bundan sonrası bolca hüzün ve acı...Şunu açıkca söyleyemeliyim ki senarist değişikliği daha ilk bölümden işe yaramış. Bölüm boyunca gözlerimi ekrandan ayıramadım. Bölüm sert bir ayrılığa zemin hazırladığından; çoğunlukla dramatik yoğunluğu fazla olan sahneler içeriyordu. Buna rağmen izlerken bir saniye gözümü kırpmadım.Çünkü, Can ve Sanem'in ayrılığının başlangıcı bile çok sağlam, son derece derece geçerli bir nedene oturtulmuş. Bunun sonucu olarak da izlerken hikayeye karşı hiçbir yabancılaşma yaşamıyorsunuz.
Ben 40. bölümü büyük bir sabırsızlıkla bekliyorum. Normal şartlarda bu tip zaman atlalmalarında yaşanacaklar az çok kestirebilir,.Ancak işin başında"Ayşe Kutlu"gibi bir senarist olduğundan küçük bir ipucu yakalıyamadım. Ve bu durumdan hiç şikayetçi değilim. Bu sayede heyecan giderek artıyor. Bakalım 40.bölümde bizi bekler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder