YÜREKLERE BİR TUTAM UMUT GEREK-HAYAT ŞARKISI 46.BÖLÜM

Klasik bir hayat şarkısı bölümü daha dün gece bitti.Klasik dedim ama sakın yalnış anlaşılma olmasın her hafta olduğu gibi gözlerimi bile kırpmadan izledim bölümü ancak şu cem konusu artık sonsuza kadar kapansa çok mutlu olurum.Çünkü, izlerken gerçekten içim sıkılıyor.Cem yine hülyayı çok keskin bir yol ayrımına getirdi.Bir tarafta dokuz ay boyunca sevgiyle büyüttüğü oğlu mehmet,diğer tarafta bugüne kadar yaptığı herşeyi onun için yaptığı sevdiği adam Kerim...Sanırım bu hülyanın hayattaki en zor ikilemlerin biriydi.O sahnede burcu biriciğin oyunculuğuna bir kez daha hayran oldum.Hülya memoya sarılırken hissettiği çaresizliği,kaybetme korkusunu bize öyle içten yansıttı ki izlerken benim kalbim acıdı.Cevher evdeki kadınlar hiç görmediğim kadar hüzünlüydü bu bölüm.Tabii bünye alışın değil bu sebeple yadırgadı biraz. :)Gelelim Kerim'ini kaybetmiş Hülya'ya GÜNEŞ'SİZ kaldı içindeki çiçekler birer birer soldu.Ruhu bedeninden ayrılıp başka diyarlara gitti sanki Cem pisliği Hülyayı nereden vuracağını o kadar iy biliyor ve kullanıyor ki.Bayram Cevher memoyu hülyanın kucağından alıp götürürken aklıma Filiz'in memoyu almak için Cevher evin kapısına dayandığı sahne geldi.Cem Karcı gözünden hayat şarkısı diye bir gerçek var.Onun gözünden yansıyanları izlemek bir seyirci olarak benim adıma muhteşem bir deneyim.Çektiği her sahnede izleyiciye yeni penceler açar.Sanırım hayat şarkısını benim için özel kılan şeylerden bir taneside bu  göze sokmadan geçmişe sürekli olarak selam çakılması.Hani bazı oyuncular vardır size o sahnenin duygusunu hissettirmek için sözcüklere ihtiyacı yoktur işte AHMET MÜMTAZ TAYLAN da böyle bir isim benim için,ömrü uzun olsun ki daha nice projelerde izleyebilelim kendisi Son sahnedeki muazzam oyunculuğu için bize sadece ayakta alkışlamak düşer ne desek eksik olur.Sahnelerin arkasında çalan şarkılar sahnelere ayrı bir ruh katıyor,şahane seçimler gerçekten.YENİ BÖLÜMÜ SABIRSIZLA BEKLİYORUM.Şimdilik sevgiyle...