Arafta Kalmak-Ateşböceği 8.bölüm

 Birisi bana gelip:"Bugün Ateşböceği'nde ne izledin? Kısaca anlat deseydi, Arafta kalmak cümlesini kullanır ve başka hiçbir sözcüğe gerek duymazdım. Çünkü bana göre kafa karışıklığına mahal vermeyecek kadar net bir bölüm izledik. Öncelikli olarak şunu söyleyebilirim ki Barış'ın mesleğine karşı saygısı ve gerçekler açığa çıktıktan sonra takındığı tavır cidden çok hoşuma gitti. Dizilerde bu tarz doğruluktan yana olan karakterlere çok ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum. Bu nedenle "Barış  Buka karakteri zaaflarına yenik düşmeden de başarıya ulaşabileceğini göstermesi açısından da önemli bir örnek. Diğer taraftan Aslı'ya karşı hissettiği duygular daha şimdiden olaylar karşısındaki tutumunu yavaş yavaş etkilemeye başladı. Ancak insan, söz konusu sevdikleri olduğunda malesef her zaman olması gerektiği kadar net olamıyor.Bu bölüm de bunun bariz bir örneğini gördük aslına bakarsanız. Derya Alabora'ya hayranlığım her daim bakidir.Fakat 8 haftadır "Cavidan"karakterine bir türlü ısınamamıştım. Ta ki bu akşam geçmişte yaşamış ve yıllardır içinde saklayıp,kimseye göstermediği acısını öğrenene kadar.Sonrasında anladım ki karakterin bütün bu hırçınlığı geçmişte yaşadığı acının kendinden büyük tortuları.Bu yüzden bazı davranışlarına hak vermesem bile anlayabiliyorum. Tekrardan Barış ve Aslı cephesine dönersek ;eğer  her ne kadar zor olsa da Barış'ın Aslı'yı kendinden uzaklaştırma hamlesini son derece cesur bir hareket olarak görüyorum. Onun üzülmemesi için sevdiğinden vazgeçebilmek herkesin yapabileceği bir fedakarlık değil bence Ama tabii ki bu fedakarlığın Aslı açısından etkileri bu kadar olumlu olur mu? İşte onu bende bilmiyorum. Bu durum sebebiyle okulla ilgili fikirleri yeniden değişmez umarım. Sanırım Ateşböceği'ni bize bu derece sevdiren önemli nedenlerden bir tanesi de îçinde masalsı unsurların yanında insan hayatının kıyısında dolaşan, ondan izler taşıyan bir hikayesi olması bana göre. Kendisi de engelli bir birey olarak şu kadarını söylemeliyim ki böylesine samimi bir hikayenin odak noktasına engelli küçük bir kızı koyup, yaratılan farkındalık beni çok mutlu etti. Emeklere sağlık.