SEVMEK ÖZGÜRLEŞTİRİR.ERKENCİ KUŞ 47.BÖLÜM

Bizi,bugün olduğumuz insan dönüştüren unsurlar;sahip olduğumuz anlar,alışkanlıklarımız ve en önemlisi yaşam tarzımızdır.Bu unsurlardan herhangi birinden dahi sevdiğimiz insan için vazgeçtiğimizde günden güne eksilir,paramparça oluruz.Oysa, aşk bu derece ağır bir tutsaklık değil;tam aksi sonsuz özgürlüktür.Bu sebeptendir,yeryüzünde milyarlarca insan varken tek bir ruh eşimiz olması.Ruh eşimiz olan insan ile bir aşkın mutluluklarına da,hüznüne de ortak olmayı göze alabilmek bir insanın gösterebileceği en net cesaret örneğidir bana göre.Zirâ tüm bu duygu karmaşası bir yana kimi zaman kendi duvarlarınızı yıkıp;canınızı çok acıtacağını bile onu gönül kafesinizden çıkarmaktır.Çünkü, gerçek aşk içinde vazgeçebilme cesaretini de barındır.Bu yüzden iki kalp özgürlüklerini bir kenara atmadan ve özel alanları ihlal etmeden de sevebilir birbirini.Ne yalan söyleyeyim,bu tip ilşkiler bana hem daha sağlıklı hem daha gerçek geliyor.Çünkü zaten aşk kapıyı çaldığı vakit,sevdiğine kalbinin kapılarını  tüm iyi ve kötü özelliklerini göze alıp açıyorsun.Sonrasında onu değiştirmeye çalışmak,ikiyüzlülüğün zirvesi bence.Buradan yola çıkıp şunu söylemek isterim ki;Sanem'in,Can'a yapmış olduğu jest gerçekten çok anlamlıydı.Her mutsuzluğun sonunda,mutluluğa açılan bir kapı vardır.Can ve Sanem'i bu derece mutlu görmeyi özlemiştik.Kendi adıma bölüme bayıldım.

Son sahneye gelirsek eğer;özellikle sahne akışı,oyunculuklar renk ve doku itıbariyle muazzamdı.Ancak her şey bir tarafa verdiği mesaj çok anlamlıydı.İnsanoğlu,ölümlü olduğunu bilerek yaşama tutunan tek canlı.Yaşadığımız her saniye bize verilmi bir hediye.Bu gerçeği iliklerimize kadar hissetmemize rağmen;çoğu zaman hem sevdiklerimizi hemde kendimizi paramparça ediyoruz.Oysa hayat anlık ve bir saniye sonrasının gerçekten garantisi yok.Hayatımızda yer alıp;birlikte nefes aldığımız insanların kıymetini bilmek çok önemli.Emeklere Sağlık.Sevdiklemizin kıymetini bilmek dileğiyle...