PÜSKÜL

Yağmur öylesine şiddetli yağıyordu ki yolda yürüyen yolda yürüyen insanlar, her ne kadar ıslanmamak için çabalasalar bile sırılsıklam olmaktan bir türlü kurtulamıyorlardı. Evinin penceresinden havanın bu durumunu gören Büşra’nın canı hiç istemese de  eğer evden hemen çıkmazsa üniversitedeki Hayvan Sağlığı ve Ekonomisi dersinin final sınavına geç kalacağını hatırlamasıyla birlikte; dakikalar içinde hazırlanıp evden çıkmıştı. Otobüs durağına doğru yürürken bir taraftan da aklından Veterinerlik bölümünden mezun olduktan sonra yapmayı planladığı şeyleri geçirirken bir an duraksadı. Püskül’le göz göze gelmişlerdi.Onun kahverengi güzel gözlerine ve yağmurdan ıslanmış sarı tüylerine baktı. Bu mahalleye taşınalı neredeyse iki yıl olmuştu, ancak burada geçirdiği süre boyunca mahalledeki insanların, sokak hayvanları düşünceleri konusunda en ufak bir değişiklik yaratamamıştı. Özellikle oturduğu apartmandaki neredeyse tüm komşularıyla bu konu yüzünden çeşitli büyüklükte tartışmalar yaşamış, ancak bir yolunu bulup hepsinin kalbini yumuşatmayı başarmıştı. Bir tek Fikri ve Aysel Gündoğan çiftinin inatlarını kırma konusunda başarılı olamamıştı.Büşra’nın en son ortaya attığı ‘’Binaların arasına sokak hayvanlarının barınma ihtiyaçları için küçük kulübeler yapılması’’ düşüncesi bu çift ile Büşra arasında zaten var olan gerilimi artırmaktan başka bir işe yaramamıştı. Fikri Bey’in sokak hayvanları ile ilgili olan bu tutumunun nedeninin geçmişte yaşamış olduğunu öğrendiğinde; defalarca konuşmaya çalışmış,ancak bu isteği her seferinde geri çevrilmişti.Kendi kendine ikna kabiliyetinin yetersizliğine hayıflanırken, otobüsün fren sesiyle irkildi.Ve gelen otobüse binip gözden kayboldu.Saatler ilerleyip akşam karanlığı mahallenin üzerine çöktüğünde sokağın  başında taksiden inip,biraz spor yapmak amacıyla evine doğru yürüyen Fikri bey görülmüştü.65 yaşında Albay emeklisi olan Fikri Bey,katı kuralları olan biriydi.Fikri Bey her zaman küçük ve sakin adımlarla yürümeyi severdi ancak,bugün  adımları çok daha yavaşlamış,solunumu düzensizleşmişti.Yeni bir adım atmak hamle yaptığında eli göğüsünün üstünde yere yığılmıştı.O sırada tesadüfen sokakta bulunan Püskül yerdeki karaltıyı fark edip yanına gittiğinde iç güdüleri sayesinde kokusundan tanıdı Fikri Bey’i .Ve hemen Fikri Bey’lerin oturduğu apartmana koşup aralık olan ana kapıdan girdi.Merdivenler yardımıyla ikinci kata çıkıp acı acı havlamaya başladı.Sese ilk başta aldırış etmeyen,Aysel Hanım, sesin uzun süre devam etmesine dayanamayarak kapıyı açtı.Gördüğü manzara  onu hayli şaşırtmıştı.Karşındaki köpek ona gözleriyle birşeyler anlatmaya çalışıyordu sanki.Aysel Hanım Püskül’ün bakışları ile bir yeri işaret etmeye çalıştığını anladığında merakına yenilip onu takip etmeye başlamıştı bile.Binadan çıkıp Fikri’nin olduğu yere ulaştıklarında Aysel hanım küçük çaplı bir şok geçidiyse de şoku üzerinden atıp ambulansı araması uzun sürmemişti. Aysel ve Fikri çifti tüm gece tetkikler için hastane kaldılar.Fikri Bey kalp spazmı geçirmiş ve Püskül’ün o an orada olması, onun hayatını kurtarmıştı.Yaşananlar Fikri Bey ve Aysel Hanım başta olmak üzere tüm mahallenin sokak hayvanları konusundaki önyargılarını yıkmış,haftalar içinde kulübeler yapılmış ve hayvanlar kısa sürede içine yerleştirilmişti.Büşra o gece bu mahalleye taşındığından beri ilk kez huzurla uykuya dalabilmişti…